D09,DX,DX,DX

Haaaaaaa,

voor degene die zich al zorgen begonnen te maken: ik leef nog! Heb niet zo heel veel boeiends meegemaakt laatste dagen, vandaar nu pas een berichtje. Het is ook dat het leuk is om te vertellen dat alles goed gaat, dat je heerlijk aan het genieten bent bij het zwembad of dat je leuke road trips gemaakt heb, wat op dit moment ook niet het geval is!

D09 ging op zich aardig, het enige probleem was het laatste stukje van de landing: de flare. Op zo'n 20 voet boven de RWY trek je je gas dicht en verlaag je je daalsnelheid door je neus omhoog te trekken. Je wilt zo'n voet boven de RWY vliegen en omdat je snelheid langzaam terugloopt kom je geleidelijk, terwijl je steeds meer aan je stuurknuppel trekt en je je neus naar de 'landing attitude' brengt, op de grond neer. Theoretisch heb ik het hele plaatje in mn hoofd, maar doen ho maar.... Jullie geloven me vast als ik zeg dat het superfrustrerend is als je iets ten eerste heel graag wilt, ten tweede er hard voor werkt maar dan toch elke keer niet lukt. Op dit moment moet ik 1 dollar betalen voor elke flat landing die ik maak. Ik sta nog op 0 dollar, maar hoe ik dat voor elkaar gekregen heb is mij een raadsel!

Ik heb onderhand, zoals in de naam staat, al 3 DXen gevlogen, wat neer komt op 4 uur. Dat betekent, simpel gezegd, dat ik op de helft van mn uren zit wat VFR betreft en ik dus keihard aan het opklooten ben! Wat doe je er aan? Niks! Heb met golf genoeg tegenslag gehad, maar dit is toch anders. Het is echt heeeeel irritant. Maar goed, karaktervormend, belangrijk in de reis naar captaincy, de weg naar succes is lang, incasseren, incasseren, incasseren! Verder voel je je niet top, maar erg veel druk voel ik niet. Je weet van tevoren dat sommigen snel leren, anderen minder snel en niet iedereen kan het in een keer. Anders zaten we wel op de perfect drill baangerantie academy!

Gelukkig zijn er wel veel die heel goed gaan. Timmetje ging vandaag solo en kwam stralend uit het vliegtuig! Jasper en Kasper waren ook gelukkig met hun solo vandaag, Eelco heeft na wat tegenslag zijn D11 gehaald en is ook erg blij! Zo zijn 9 mensen al solo of gaan morgen solo. De andere 6 zijn nog even in afwachting! We hebben hier onderhand nieuwe motto's: Zonder DX ben je niks! Dus das wel erg gaaf! En wat het ook is: Als je het eenmaal kan ga je als een dolle... Het gaat allemaal nog niet super, maar straks vlieg ik als een dolle en word ik gewoon een goeie vlieger!

So that's what is happening wat vliegen betreft! Verder zijn we gisteravond meegenomen naar een etentje van een vrouw, Vicky genaamd. Zij is gezagvoerder 737 bij SouthWest Airlines. Wat een briljant mens is dat! Zij nodigt om de zoveel tijd mensen uit en sinds 2004 komen er ook klsers. In 2004 had een groep een auto van haar gekocht en toen zijn ze blijkbaar een keer blijven eten. Vervolgens nog een keer teruggekomen en mensen meegenomen. Dit gebeurt nou al 4 jaar lang en ze heeft een muur vol met alle nederlandse mensen die bij haar zijn geweest. Wij (Tim en ik) zijn nu weer de eerste van de nieuwe groep en mogen voor de volgende keer weer wat mensen meenemen!

We kwamen daar wat laat aan, maar dat kon niemand wat schelen! Leuke mensen, een flight attendant met een instrument rating, vliegers en een paar die kennisen waren en het prachtig vonden om gevlogen te worden. Er was dus genoeg om over te praten! Verder ook nog de schoonmoeder van vicky, al 90 jaar en kwiek als maar zijn kan... En, op 20 maart jarig! Het schiep een band zullen we maar zeggen! Vicky vroeg al erg snel of er nog familie langskwam en dan moesten we zeker weer bij haar komen eten. Toen ik zei dat mama eind November langs zou komen begon ze te springen en over Thanksgiving te praten! Dus mam, we zijn uitgenodigd!

Het was in ieder geval een prachtige avond met erg leuke mensen en we moesten snel weer terugkomen! Nu ga ik nog ff golfen, ff rusten, chairflyen en morgen weer met goede moed de kist in! Het volgende bericht wordt ongetwijfeld weer overtreffend positief! Tot dan!