Hallo Allemaal,
D06 is alweer een tijdje geleden en we hebben natuurlijk niet stil gezeten. D06 was een vluchtje waar we vrij weinig in hebben kunnen doen, door onwijs harde winden en hevige turbulentie. De dag daarna, verwachtte ik dus dat we D06 opnieuw zouden doen. Mijn instructeur had helaas Dhr. Matthijs, assistent Training Manager Single Engine (de TM zit in Mocambique) niet kunnen vinden en dus ook niet kunnen regelen dat ik D06 opnieuw kon vliegen. We besloten D07 te vliegen en wat dingen uit D06 daarmee in te halen. Je kunt je voorstellen dat dit niet helemaal goed ging. Ik heb keihard gewerkt, maar uiteindelijk was het vluchtje toch niet helemaal wat het had moeten zijn. De instructeur was het hiermee eens en zorgde voor meer tijd tijdens D08.
In D07 vlieg je eigenlijk alleen circuitjes, die ik de vorige keer uitgelegd had. Dat is dan alleen een standaard circuitje, terwijl je ook nog flapless circuitjes hebt, een circuitje met de hele tijd flaps 10, glide-ins waarin je minder lang moet timen, en allemaal verschillende landingen waar je allemaal weer andere snelheden moet vliegen en op andere dingen moet letten. Je komt dan ook zwetend het vliegtuig uit, hard werken in een cockpit van zon 35 graden. Van die 35 graden heb je dan nog niet eens last: je merkt het niet eens!
Mijn D07 zat ook nog airwork in, waardoor ik maar 4 circuitjes had kunnen vliegen (Tim bijvoorbeeld 10), dus ik loop een klein beetje achter de feiten aan! Heel vervelend, maar kijken hoe het uitpakt. Ik ga er nog vanuit dat alles op zijn pootjes terechtkomt. D08 had ik langer de tijd, maar heb ik op de een of andere manier ook niet veel meer gevlogen dan Tim. Die had weer 10 circuitjes, tegenover mijn 11, dus veel ingehaald was er ook niet! D08 maakte ik mijn eerste echte mooie "gewone" landingen en dat gaf wel een heel lekker gevoel. Glide-ins en flapless landingen moeten weer anders en daar moet ik nog wel even flink aan wennen!
D07 en D08 zijn dus achter de rug. Gisteren stonden we voor D09 en D10 gepland (D staat voor Dual trouwens, straks met solo vluchten is het bijvoorbeeld S14), maar we hebben besloten te cancellen omdat er zoveel wind stond. Het weer was in principe binnen de limieten, maar dit was het met D06 ook. Door die vlucht loop ik net achter de feiten aan en dat risico wilde ik niet nog een keer nemen. Toch wel erg raar als de instructeur zegt dat het aan jou is en jij ineens moet bepalen of er gevlogen wordt of niet. Jij bent verantwoordelijk voor jouw syllabustijd en het is dus aan jou om te gaan vliegen of niet! Zo straks ook in het vliegtuig. Zo gauw de instructeur uitstapt ben je "on your own" en ben jij degene die verantwoordelijk is voor alles dat met dat vliegtuig gebeurt! Ging toch wel even een scheut adrenaline door me heen!
Ben tevreden met de keuze om niet te gaan. Zo heb ik straks nog effectieve training. D11 is je pre-solo check en als je die haalt mag je de volgende vlucht solo! Hier moet je best veel voor weten en voor kunnen. Je moet weten welke verantwoordelijkheden je hebt, wat de systemen in je vliegtuig zijn en wat ze doen, checklisten moet je kennen, procedures moet je kennen, je moet de limitaties uit je OM (operations manual) kennen. Oftewel, je moet echt best veel weten. Wat dat betreft ben ik blij dat ik hier nog ff de tijd voor heb!
Toch begint het te kriebelen: ik wil SOLO!!!!!!! Dus ja, hard werken, lekker vliegen en boren met die handel! Verder moddert het leventje door. Zit hier onderhand een maand en begin het nederlandse groen, de nederlandse kaas, de mensen, papa en mama, zussie, vrienden, de bar, alles toch wel een beetje te missen. Nieuwe nichtjes, feestjes van van alles en nog wat, je mist een hoop, maar gelukkig krijg je er een hoop voor terug! Het hoort er allemaal bij! Take one step at the time en niet teveel nadenken, dan zien we elkaar allemaal over een maandje of 4 weer!
dinsdag 30 september 2008
donderdag 25 september 2008
D05, D06
Hallo Allemaal!
De afgelopen dagen waren er een paar van afwachten. D04 was erg leuk en we wisten dat we daarna een tijdje vrij waren. Ik heb dan ook mijn golfclubs uit het vet kunnen halen en wat kunnen spelen. Maar uiteindelijk ben je hier om te vliegen en we zouden dinsdag weer aan de bak kunnen. Tot ons spijt zagen we dat mijn crewmaatje Tim en ik ingedeeld waren op de Archer 4145D, ook wel 45Drama genoemd, omdat de kist zo vaak stuk is. Met goede moed naar school toe en alles ging volgens plan. Tim vloog eerst en er leek niks aan de hand, totdat we ineens toch wel een rough running engine kregen, de rpm schommelde en we niet de goeie rpm settings hadden voor Full Power. De instructeur, meneer Sundby, besloot terug te gaan. Zo gezegd zo gedaan, Tim vloog de kist terug en eenmaal aangekomen werd de kist gesquawked (geen idee wat het precies betekent, maar de kist is kapot en zo laat je dat maintenance weten). Vervolgens naar Dispatch gesneld om te kijken of er een andere kist was waar ik daarna nog op zou kunnen vliegen. Negative sir, we are on a very tight schedule. Balen dus, voor het eerst gecancelled!
De dag daarna, woensdag dus, gelukkig wel allebei gevlogen! Was een prima weertje, lekker rustig en we hebben goed kunnen oefenen op airwork en circuitjes. Was wel weer een erg gave vlucht, alleen jammer dat de landingen echt megaslecht gingen! Eerst praat je instructeur je door de hele landing heen en de landingen van dit vluchtje alleen soms, dus dan zit je te wachten tot de instructeur zegt wanneer je het gas moet dichttrekken en je moet flaren. Daarentegen zei hij helemaal niks en was ik dus te laat de eerste keer! Don't fly the airplane into the RWY! En terecht! Maar goed, wel goed van geleerd, dus ik was klaar voor mijn D06 om eens wat goede landingen te maken!
D06 stond voor vandaag gepland. We zagen alleen gister al dat de wind redelijk sterk zou zijn. Altijd van het goede uitgaan natuurlijk en zonder problemen heerlijk naar het vliegveld gegaan. We konden uitslapen en we gingen uit van niet teveel turbulentie. Eenmaal aangekomen op het vliegveld was het al duidelijk dat de wind toch wel erg hard was. We zaten op een crosswind van 16 knopen, terwijl 17 knopen maximaal toegestaan is. Allemaal vluchten werden om ons heen gecancelled en uiteindelijk moest ik er ook aan geloven. Ik werd voor de tweede keer deze week gecancelled. BAAAALEN! En we konden ook nog niet naar huis, want eventueel kon Tim nog vliegen. Dus wachten, wachten, wachten. Toen het eenmaal zover was besloten we, omdat Tim al een vluchtje voor lag, toch mij te laten vliegen. Tim zou alleen circuitjes gaan vliegen, wat erg lastig is met zoveel crosswind. Ik mocht dus nog weg, dus was heel erg tevreden!
De hele vlucht was keihard werken. 's Ochtends vliegen is heerlijk rustig, vliegtuig goed aftrimmen en achterover hangen. Vanmiddag niet! Je werd helemaal door elkaar gegooid. De ene vleugel is nog niet rechtgetrokken of de andere valt alweer weg. Hoogte houden is moeilijk (niet te doen) en manouvres slaan nergens meer op. Full Power en neus omhoog en nog steeds dalen, of idle power en nog steeds klimmen. Het was mooi om een keer mee te maken, maar na een half uur gingen we alweer terug naar Falcon. De instructeur heeft hem zelf aan de grond gezet en uiteindelijk heb ik dus weinig uit mijn syllabus (van te voren bedachte dingen die je moet doen zodat je progressie maakt en alles gevlogen hebt) kunnen doen. Morgen vlieg ik dus weer D06 en zie ik wel hoe het zal gaan! Hopelijk mogen we vroeg. Dan is het lekker rustig en kun je goed oefenen.
In de laatste 7 dagen dus effectief maar 2 dagen gevlogen. Erg snel gaat het dus allemaal niet, maar dat halen we wel weer in! Verder hebben we de mogelijkheid gehad om lekker van het zwembad te genieten, wat te socializen en te mailen met thuis. Ook niet helemaal verkeerd! Hopelijk mag ik morgen weer vliegen en gaat het net wat beter dan vandaag! Jullie horen snel hoe het verder gaat met de progress, want zo schiet het natuurlijk niet op!
Groetjes! Gijs
De afgelopen dagen waren er een paar van afwachten. D04 was erg leuk en we wisten dat we daarna een tijdje vrij waren. Ik heb dan ook mijn golfclubs uit het vet kunnen halen en wat kunnen spelen. Maar uiteindelijk ben je hier om te vliegen en we zouden dinsdag weer aan de bak kunnen. Tot ons spijt zagen we dat mijn crewmaatje Tim en ik ingedeeld waren op de Archer 4145D, ook wel 45Drama genoemd, omdat de kist zo vaak stuk is. Met goede moed naar school toe en alles ging volgens plan. Tim vloog eerst en er leek niks aan de hand, totdat we ineens toch wel een rough running engine kregen, de rpm schommelde en we niet de goeie rpm settings hadden voor Full Power. De instructeur, meneer Sundby, besloot terug te gaan. Zo gezegd zo gedaan, Tim vloog de kist terug en eenmaal aangekomen werd de kist gesquawked (geen idee wat het precies betekent, maar de kist is kapot en zo laat je dat maintenance weten). Vervolgens naar Dispatch gesneld om te kijken of er een andere kist was waar ik daarna nog op zou kunnen vliegen. Negative sir, we are on a very tight schedule. Balen dus, voor het eerst gecancelled!
De dag daarna, woensdag dus, gelukkig wel allebei gevlogen! Was een prima weertje, lekker rustig en we hebben goed kunnen oefenen op airwork en circuitjes. Was wel weer een erg gave vlucht, alleen jammer dat de landingen echt megaslecht gingen! Eerst praat je instructeur je door de hele landing heen en de landingen van dit vluchtje alleen soms, dus dan zit je te wachten tot de instructeur zegt wanneer je het gas moet dichttrekken en je moet flaren. Daarentegen zei hij helemaal niks en was ik dus te laat de eerste keer! Don't fly the airplane into the RWY! En terecht! Maar goed, wel goed van geleerd, dus ik was klaar voor mijn D06 om eens wat goede landingen te maken!
D06 stond voor vandaag gepland. We zagen alleen gister al dat de wind redelijk sterk zou zijn. Altijd van het goede uitgaan natuurlijk en zonder problemen heerlijk naar het vliegveld gegaan. We konden uitslapen en we gingen uit van niet teveel turbulentie. Eenmaal aangekomen op het vliegveld was het al duidelijk dat de wind toch wel erg hard was. We zaten op een crosswind van 16 knopen, terwijl 17 knopen maximaal toegestaan is. Allemaal vluchten werden om ons heen gecancelled en uiteindelijk moest ik er ook aan geloven. Ik werd voor de tweede keer deze week gecancelled. BAAAALEN! En we konden ook nog niet naar huis, want eventueel kon Tim nog vliegen. Dus wachten, wachten, wachten. Toen het eenmaal zover was besloten we, omdat Tim al een vluchtje voor lag, toch mij te laten vliegen. Tim zou alleen circuitjes gaan vliegen, wat erg lastig is met zoveel crosswind. Ik mocht dus nog weg, dus was heel erg tevreden!
De hele vlucht was keihard werken. 's Ochtends vliegen is heerlijk rustig, vliegtuig goed aftrimmen en achterover hangen. Vanmiddag niet! Je werd helemaal door elkaar gegooid. De ene vleugel is nog niet rechtgetrokken of de andere valt alweer weg. Hoogte houden is moeilijk (niet te doen) en manouvres slaan nergens meer op. Full Power en neus omhoog en nog steeds dalen, of idle power en nog steeds klimmen. Het was mooi om een keer mee te maken, maar na een half uur gingen we alweer terug naar Falcon. De instructeur heeft hem zelf aan de grond gezet en uiteindelijk heb ik dus weinig uit mijn syllabus (van te voren bedachte dingen die je moet doen zodat je progressie maakt en alles gevlogen hebt) kunnen doen. Morgen vlieg ik dus weer D06 en zie ik wel hoe het zal gaan! Hopelijk mogen we vroeg. Dan is het lekker rustig en kun je goed oefenen.
In de laatste 7 dagen dus effectief maar 2 dagen gevlogen. Erg snel gaat het dus allemaal niet, maar dat halen we wel weer in! Verder hebben we de mogelijkheid gehad om lekker van het zwembad te genieten, wat te socializen en te mailen met thuis. Ook niet helemaal verkeerd! Hopelijk mag ik morgen weer vliegen en gaat het net wat beter dan vandaag! Jullie horen snel hoe het verder gaat met de progress, want zo schiet het natuurlijk niet op!
Groetjes! Gijs
zondag 21 september 2008
D04, eerste landing!
Na drie dagen gevlogen te hebben, waarvan half 3 opstaan de vroegste en 6 uur opstaan de laatste, stonden we vrijdag helaas niet op het rooster. Dat vonden wij heel jammer, maar die tijden 's ochtends beginnen je op te breken. Het was dus wel lekker om een keertje uit te slapen (was om kwart over 7 wakker, het ritme zit er wat dat betreft lekker in!). Vooral ook omdat we de volgende dag, lekker weer om 6 uur op het rooster stonden en dus vervolgens weer om half 4 ons bed uit konden. Als je dan 's ochtends naast je bed staat vind je het vreselijk, maar eenmaal op het vliegveld aangekomen begint de pret. Je weet dat het 's ochtends heerlijk vliegweer is, je kunt preflighten in het donker en je wordt weer opgemaakt voor een zonsopkomst in een vliegtuig!
De zon was nog nét onder de horizon toen we vertrokken en vervolgens zagen we hem rustig opkomen. Het was een prachtig schouwspel met mooie schaduwen om de vele bergjes om ons heen en de roze gloed die om de wolken in de verte hing. Voor het eerst kreeg ik echt kippenvel in het vliegtuig en zat achterin (vloog zelf niet eens) te genieten van de heerlijke opleiding die ik aan het doen ben!
We gingen deze vlucht weer naar Casa Grande. Op Casa Grande mocht ik instappen om te beginnen met circuitjes. Circuitjes zijn een bepaald patroon rond een landingsbaan die ervoor zorgt dat er veel verkeer kan landen en vooral ook dat je goed voor de baan terechtkomt als je het goed doet.
Hier een plaatje van een circuit. Ik zal ons circuitje uitleggen. Je stijgt op met 76 knopen, full power en op 500 ft AGL (above ground level) draai je crosswind. Vervolgens klim je door naar TPA (traffic pattern altitude (altitude is tenopzichte van mean sea level, dus je ziet niet altijd zo heel veel boven de grond. Stel je hebt een TPA van 2200 en de elevatie van het veld is 1394, zit je dus op zon 800 ft boven de grond)). Eenmaal daarop aangekomen level je af. Je haalt de power terug naar ongeveer 2000 rpm en ga je zo'n 85 knopen vliegen. Op zon 3/4 NM (nautical mile = 1852 m), wat te zien is aan de positie van de runway ten op zichte van je vleugel, draai je downwind. Op downwind geef je een crewbriefing: Crewbriefing, we are going to do a standard approach, followed by a touch and go for RWY 04R (runway zero four right). Crew briefing completed. Vervolgens snel je second part approach checklist er doorheen rammen en zorg je dat je 80 knopen vliegt. Dit zijn memory items en gaan als volgt: Brakes checked and off, Fuel Pump on, Flaps 10 set (in een normaal circuit). Dit moet je voor het midden van de RWY gedaan hebben. Vervolgens zeg je tegen de toren waar je zit en als je bij het einde van de baan bent (nog steeds op downwind) reset je een timer. Na zo'n 30 seconden haal je de power terug naar 1500 rpm en maak je een dalende bocht naar base, waar je 75 knopen gaat vliegen. Op base doe je je landing checklist: Carberateur heat off, flaps 25 set, air conditioning off. Bij de baan draai je naar final, zet je flaps 40 en ga je 66 knopen vliegen met een constant glijpad en op 20 ft trek je je power dicht, trek je steeds ietsje harde aan het stuur en moet je het vliegtuig als het goed is prima neer zetten. Verder moet je over het algemeen 90% naar buiten kijken, opletten of je nergens tegenaan vliegt, naar calls luisteren van andere vliegtuigen en letten op je engine instruments. En het is allemaal binnen een minuut of 6 gebeurt. HAAAAARD WERKEN! Zeker als je het vliegtuig ook nog moet vliegen, op hoogte en op snelheid moet houden. Maar het is wel heel gaaf om te doen.
D04 was dan ook het eerste vluchtje waar we deze patterns vlogen: 6 in totaal voor mij. De tweede landing ging helemaal zelf en hoorde ik van een toch wel enthousiaste instructeur: You just landed by yourself! Dus dat was wel heel gaaf. De volgende landingen waren weer wat minder, want het laatste deel (flaren heet dit, dat steeds harder trekken vanaf 20 ft) is heel lastig. Daar moet het kwartje even voor vallen. Toch wel een zelfvoldaan gevoel en een heerlijke vlucht achter de rug. Ben nog steeds niet ziek geworden, maar vlieg dan ook alleen 's ochtends, wanneer het allemaal rustig en goed is... Komt helemaal goed hier. Mijn instructeur vliegt niet op zondag en op maandag, dus ik ga even bedenken wat ik vandaag ga doen! Tot snel!
De zon was nog nét onder de horizon toen we vertrokken en vervolgens zagen we hem rustig opkomen. Het was een prachtig schouwspel met mooie schaduwen om de vele bergjes om ons heen en de roze gloed die om de wolken in de verte hing. Voor het eerst kreeg ik echt kippenvel in het vliegtuig en zat achterin (vloog zelf niet eens) te genieten van de heerlijke opleiding die ik aan het doen ben!
We gingen deze vlucht weer naar Casa Grande. Op Casa Grande mocht ik instappen om te beginnen met circuitjes. Circuitjes zijn een bepaald patroon rond een landingsbaan die ervoor zorgt dat er veel verkeer kan landen en vooral ook dat je goed voor de baan terechtkomt als je het goed doet.
Hier een plaatje van een circuit. Ik zal ons circuitje uitleggen. Je stijgt op met 76 knopen, full power en op 500 ft AGL (above ground level) draai je crosswind. Vervolgens klim je door naar TPA (traffic pattern altitude (altitude is tenopzichte van mean sea level, dus je ziet niet altijd zo heel veel boven de grond. Stel je hebt een TPA van 2200 en de elevatie van het veld is 1394, zit je dus op zon 800 ft boven de grond)). Eenmaal daarop aangekomen level je af. Je haalt de power terug naar ongeveer 2000 rpm en ga je zo'n 85 knopen vliegen. Op zon 3/4 NM (nautical mile = 1852 m), wat te zien is aan de positie van de runway ten op zichte van je vleugel, draai je downwind. Op downwind geef je een crewbriefing: Crewbriefing, we are going to do a standard approach, followed by a touch and go for RWY 04R (runway zero four right). Crew briefing completed. Vervolgens snel je second part approach checklist er doorheen rammen en zorg je dat je 80 knopen vliegt. Dit zijn memory items en gaan als volgt: Brakes checked and off, Fuel Pump on, Flaps 10 set (in een normaal circuit). Dit moet je voor het midden van de RWY gedaan hebben. Vervolgens zeg je tegen de toren waar je zit en als je bij het einde van de baan bent (nog steeds op downwind) reset je een timer. Na zo'n 30 seconden haal je de power terug naar 1500 rpm en maak je een dalende bocht naar base, waar je 75 knopen gaat vliegen. Op base doe je je landing checklist: Carberateur heat off, flaps 25 set, air conditioning off. Bij de baan draai je naar final, zet je flaps 40 en ga je 66 knopen vliegen met een constant glijpad en op 20 ft trek je je power dicht, trek je steeds ietsje harde aan het stuur en moet je het vliegtuig als het goed is prima neer zetten. Verder moet je over het algemeen 90% naar buiten kijken, opletten of je nergens tegenaan vliegt, naar calls luisteren van andere vliegtuigen en letten op je engine instruments. En het is allemaal binnen een minuut of 6 gebeurt. HAAAAARD WERKEN! Zeker als je het vliegtuig ook nog moet vliegen, op hoogte en op snelheid moet houden. Maar het is wel heel gaaf om te doen.D04 was dan ook het eerste vluchtje waar we deze patterns vlogen: 6 in totaal voor mij. De tweede landing ging helemaal zelf en hoorde ik van een toch wel enthousiaste instructeur: You just landed by yourself! Dus dat was wel heel gaaf. De volgende landingen waren weer wat minder, want het laatste deel (flaren heet dit, dat steeds harder trekken vanaf 20 ft) is heel lastig. Daar moet het kwartje even voor vallen. Toch wel een zelfvoldaan gevoel en een heerlijke vlucht achter de rug. Ben nog steeds niet ziek geworden, maar vlieg dan ook alleen 's ochtends, wanneer het allemaal rustig en goed is... Komt helemaal goed hier. Mijn instructeur vliegt niet op zondag en op maandag, dus ik ga even bedenken wat ik vandaag ga doen! Tot snel!
vrijdag 19 september 2008
D02, D03
Hallo Allemaal,
mijn god wat een leven! En wat gaat de tijd hier snel voorbij. Sorry dat ik mensen niet constant mail of gedag zeg, want het is hier echt heel druk op het moment. De dag ziet hier op het moment als volgt uit:
Je komt tussen half 3 en half 6 je brak bed uit (Tim en ik in ieder geval, wij hebben over het algemeen 's ochtends gevlogen. Dit begint je steeds meer op te breken als je dit een paar keer achter elkaar doet). Je eet snel wat en gaat richting school. Vervolgens op school aangekomen meld je je aan in een systeem genaamd Blue 1. Dit is niet een briljant systeem (gisteren tot kwart voor 11 op het rooster zitten wachten - stel je vliegt om 6 uur 's ochtends...), maar uiteindelijk kunnen we wel bijhouden wie wanneer vliegt. Vervolgens kijk je in een squawk-boek of er wat met je kist aan de hand is. Heeft hij (zij) recent problemen gehad of staat hij zelfs nog bij maintenance? Meestal is dit geen probleem en ga je, wanneer het de eerste vlucht van de dag is, preflighten (uitzoeken of het vliegtuig er een beetje fatsoenlijk uitziet en vliegwaardig is). Wanneer het niet de eerste vlucht van de dag is, kun je nog niet preflighten, want dan komt de kist wat later aan.
Vervolgens terug bij Dispatch ga je een meteobriefing in elkaar flansen, maak je je mass and balance af (voor de performance van je vliegtuig) en ben je pretty much ready to go. Vervolgens komt je instructeur binnen, heb je een briefing voor de vlucht waar hij in verteld wat je allemaal gaat doen en overhoort een beetje of je je wel hebt voorbereid. Zo niet, is er soms niks aan de hand, maar het schijnt dat je ervoor gecancelled kan worden!
Als alles goed is loop je vervolgens naar de kist en ga je er vandoor. Eerst wat checklisten doen, dan taxien naar een andere plek ("run-up area") waar je nog meer checklisten gaat doen en dan naar de baan. Na een kort praatje met de toren ben je klaar om weg te gaan en hup de lucht in. Vol gas, rechts voeten voor de torque en bij 60 kts roteren. Echt heel gaaf! De hele vlucht is een lang verhaal. Het komt erop neer dat je naar een practise area toe gaat en dan manouvres gaat oefenen. Zoals slow flight, steep turns en stalls. De volgende vlucht gaan we traffic patterns oefenen. Dat is een soort standaard vliegpatroon die je vliegt bij een vliegveld en dat betekent dat we dus ook een hoop landingen gaan maken. Dat is toch wel erg lastig!!
Als je terug bent en je de kist op de plaats gezet hebt, ga je terug naar Dispatch, waar je de sleutels van de kist, een boekje met wat vluchtgegeven en pasjes voor tanken op andere velden teruggeeft. Vervolgens debrief je met je instructeur (die je vertelt wat je voor de volgende dag even moet leren), vul je een pak met papieren in en meld je je weer af in Blue 1. Dit alles achter de rug hebbende ben je vrij. Dit kan al om een uur of 8 zijn, maar wij backseaten bij onze crewmaatjes (de eerste 10 vluchten) om zo alles een paar keer te zien en gewoon vaker in de lucht te zitten. Werkt erg goed, maar je bent lang bezig.
Als we klaar zijn ga je naar huis, dan eet je wat, beantwoord je wat mail of schrijf je een stukje op je blog. Vervolgens word je erg moe en ga je slapen. Als je 2 uur later weer wakker wordt ben je nog brakker dan daarvoor en moet je gaan leren. Je loopt naar het zwembad met je boeken en begint wat te lezen. Je springt er even in en blijft natuurlijk net te lang hangen. Maar goed, je leert nog ff, gaat vervolgens eten, pakt je tas in, maakt je eten voor de volgende dag klaar en je gaat je bed alweer in! We hebben op dit moment het idee dat we alleen aan het vliegen, leren, eten en slapen zijn! En in zekere zin zit het er niet veel vanaf. Vandaag stonden we niet op het rooster en naast dat ik dat superjammer vond, vond ik het ook niet vreselijk. Ik kon nu een beetje bijslapen en weer een verhaaltje op mijn blog zetten. Vandaag dus ff rustig aan doen, maar nog steeds leren. Elke dag leren, dan komt alles helemaal goed!
Er komt zo dus een hoop op je af en je bent de hele tijd druk bezig! Ik ga zo even bij het zwembad liggen en checklisten uit mijn hoofd leren. Kan ook geen kwaad! Tot snel in ieder geval!
mijn god wat een leven! En wat gaat de tijd hier snel voorbij. Sorry dat ik mensen niet constant mail of gedag zeg, want het is hier echt heel druk op het moment. De dag ziet hier op het moment als volgt uit:
Je komt tussen half 3 en half 6 je brak bed uit (Tim en ik in ieder geval, wij hebben over het algemeen 's ochtends gevlogen. Dit begint je steeds meer op te breken als je dit een paar keer achter elkaar doet). Je eet snel wat en gaat richting school. Vervolgens op school aangekomen meld je je aan in een systeem genaamd Blue 1. Dit is niet een briljant systeem (gisteren tot kwart voor 11 op het rooster zitten wachten - stel je vliegt om 6 uur 's ochtends...), maar uiteindelijk kunnen we wel bijhouden wie wanneer vliegt. Vervolgens kijk je in een squawk-boek of er wat met je kist aan de hand is. Heeft hij (zij) recent problemen gehad of staat hij zelfs nog bij maintenance? Meestal is dit geen probleem en ga je, wanneer het de eerste vlucht van de dag is, preflighten (uitzoeken of het vliegtuig er een beetje fatsoenlijk uitziet en vliegwaardig is). Wanneer het niet de eerste vlucht van de dag is, kun je nog niet preflighten, want dan komt de kist wat later aan.
Vervolgens terug bij Dispatch ga je een meteobriefing in elkaar flansen, maak je je mass and balance af (voor de performance van je vliegtuig) en ben je pretty much ready to go. Vervolgens komt je instructeur binnen, heb je een briefing voor de vlucht waar hij in verteld wat je allemaal gaat doen en overhoort een beetje of je je wel hebt voorbereid. Zo niet, is er soms niks aan de hand, maar het schijnt dat je ervoor gecancelled kan worden!
Als alles goed is loop je vervolgens naar de kist en ga je er vandoor. Eerst wat checklisten doen, dan taxien naar een andere plek ("run-up area") waar je nog meer checklisten gaat doen en dan naar de baan. Na een kort praatje met de toren ben je klaar om weg te gaan en hup de lucht in. Vol gas, rechts voeten voor de torque en bij 60 kts roteren. Echt heel gaaf! De hele vlucht is een lang verhaal. Het komt erop neer dat je naar een practise area toe gaat en dan manouvres gaat oefenen. Zoals slow flight, steep turns en stalls. De volgende vlucht gaan we traffic patterns oefenen. Dat is een soort standaard vliegpatroon die je vliegt bij een vliegveld en dat betekent dat we dus ook een hoop landingen gaan maken. Dat is toch wel erg lastig!!
Als je terug bent en je de kist op de plaats gezet hebt, ga je terug naar Dispatch, waar je de sleutels van de kist, een boekje met wat vluchtgegeven en pasjes voor tanken op andere velden teruggeeft. Vervolgens debrief je met je instructeur (die je vertelt wat je voor de volgende dag even moet leren), vul je een pak met papieren in en meld je je weer af in Blue 1. Dit alles achter de rug hebbende ben je vrij. Dit kan al om een uur of 8 zijn, maar wij backseaten bij onze crewmaatjes (de eerste 10 vluchten) om zo alles een paar keer te zien en gewoon vaker in de lucht te zitten. Werkt erg goed, maar je bent lang bezig.
Als we klaar zijn ga je naar huis, dan eet je wat, beantwoord je wat mail of schrijf je een stukje op je blog. Vervolgens word je erg moe en ga je slapen. Als je 2 uur later weer wakker wordt ben je nog brakker dan daarvoor en moet je gaan leren. Je loopt naar het zwembad met je boeken en begint wat te lezen. Je springt er even in en blijft natuurlijk net te lang hangen. Maar goed, je leert nog ff, gaat vervolgens eten, pakt je tas in, maakt je eten voor de volgende dag klaar en je gaat je bed alweer in! We hebben op dit moment het idee dat we alleen aan het vliegen, leren, eten en slapen zijn! En in zekere zin zit het er niet veel vanaf. Vandaag stonden we niet op het rooster en naast dat ik dat superjammer vond, vond ik het ook niet vreselijk. Ik kon nu een beetje bijslapen en weer een verhaaltje op mijn blog zetten. Vandaag dus ff rustig aan doen, maar nog steeds leren. Elke dag leren, dan komt alles helemaal goed!
Er komt zo dus een hoop op je af en je bent de hele tijd druk bezig! Ik ga zo even bij het zwembad liggen en checklisten uit mijn hoofd leren. Kan ook geen kwaad! Tot snel in ieder geval!
dinsdag 16 september 2008
D01, het begin!
Hallo Allemaal,
Eindelijk was het dan zover, de eerste vlucht is een feit. De wekker stond om 5 voor half 3 's ochtends (!!!!), gedoucht, snel gegeten en op naar het vliegveld. Klasgenootje Lars was speciaal voor ons ook zijn bed uitgekomen om ons alles uit te leggen. Echt een supertoffe actie, want het bleek dat we dit toch nog wel nodig hadden! Op het vliegveld aangekomen en ingelogd op het mooie planningsprogramma Blue 1 (om 3h10 lokale tijd), pre flight gedaan, mass and balance opgesteld, weather briefing gemaakt en vervolgens was het wachten op de instructeur. Hij stelde wat vragen en vervolgens liepen we naar de kist toe.
Tim was het eerst en ik ging dus backseaten. Ik een beetje bang, want eerst backseaten en ziek worden en vervolgens vliegen is toch niet echt ideaal. Of gewoon kut! Maar goed, backseaten ging prima en was alleen wat kwakkelig aan het einde van de vlucht. Het is een groot voordeel om 's ochtends te vliegen, omdat het dan nog redelijk rustig is. Na de vlucht uitstappen, gedebriefd en toen mocht ik aantreden! Is heel apart om eindelijk alles zelf te mogen doen (had het wel een keer gedaan, maar nu heb je veel meer geleerd en tenminste een idee wat je aan het doen bent!). Het ging allemaal best prima. Het is de bedoeling dat je heel veel naar buiten kijkt. Je moet de neus van het vliegtuig op een bepaalde plek ten opzichte van je horizon zetten met een bepaalde powersetting, om vervolgens of te klimmen, te dalen, of horizontaal te vliegen met verschillende snelheden. Dit gevoel moeten we een beetje ontwikkelen, want over het algemeen ckeck je nu vooral of je het goed doet op je instrumenten binnen...
Je bent verder zo druk met vliegen bezig dat je je niet meer bezig houdt met misselijk worden en over het algemeen word je het dan dus ook niet! Ik heb mijn eerste vlucht dus overleefd zonder echt misselijk te worden en heb dus alles binnen gehouden. Morgen wellicht een ander verhaal, als we airwork gaan doen (stalls, steep turns... = uit de lucht vallen en snel rondjes draaien). Maar dat zien we morgen dan wel!
De instructeur vond alles goed gaan. Airplane handling was good en we hadden een good intro flight. Dus die is in ieder geval in de pocket. Aangezien we zo onwijs vroeg ons bed uit zijn gegaan voel ik me redelijk brak op het moment en ga ik in ieder geval nog even mn bed opzoeken. Ipod op en met muziek in slaap vallen. Is wel een goede optie. Vervolgens is het onmiddelijk doorleren voor morgen. Er moeten nieuwe checklisten worden geleerd en procedures worden gestampt. De lange weg naar piloot is dan eindelijk echt ingeslagen! Nu eerst slapen (erg toepasselijk)! Tot snel!
Ps... er zijn geen foto's, omdat we of geen foto's mogen maken en als daar toevallig een uitzondering op wordt gemaakt, mag je die niet op het internet plaatsen. Dus hier moeten we het mee doen. Kan jullie vertellen dat het er allemaal erg mooi uitziet!
Eindelijk was het dan zover, de eerste vlucht is een feit. De wekker stond om 5 voor half 3 's ochtends (!!!!), gedoucht, snel gegeten en op naar het vliegveld. Klasgenootje Lars was speciaal voor ons ook zijn bed uitgekomen om ons alles uit te leggen. Echt een supertoffe actie, want het bleek dat we dit toch nog wel nodig hadden! Op het vliegveld aangekomen en ingelogd op het mooie planningsprogramma Blue 1 (om 3h10 lokale tijd), pre flight gedaan, mass and balance opgesteld, weather briefing gemaakt en vervolgens was het wachten op de instructeur. Hij stelde wat vragen en vervolgens liepen we naar de kist toe.
Tim was het eerst en ik ging dus backseaten. Ik een beetje bang, want eerst backseaten en ziek worden en vervolgens vliegen is toch niet echt ideaal. Of gewoon kut! Maar goed, backseaten ging prima en was alleen wat kwakkelig aan het einde van de vlucht. Het is een groot voordeel om 's ochtends te vliegen, omdat het dan nog redelijk rustig is. Na de vlucht uitstappen, gedebriefd en toen mocht ik aantreden! Is heel apart om eindelijk alles zelf te mogen doen (had het wel een keer gedaan, maar nu heb je veel meer geleerd en tenminste een idee wat je aan het doen bent!). Het ging allemaal best prima. Het is de bedoeling dat je heel veel naar buiten kijkt. Je moet de neus van het vliegtuig op een bepaalde plek ten opzichte van je horizon zetten met een bepaalde powersetting, om vervolgens of te klimmen, te dalen, of horizontaal te vliegen met verschillende snelheden. Dit gevoel moeten we een beetje ontwikkelen, want over het algemeen ckeck je nu vooral of je het goed doet op je instrumenten binnen...
Je bent verder zo druk met vliegen bezig dat je je niet meer bezig houdt met misselijk worden en over het algemeen word je het dan dus ook niet! Ik heb mijn eerste vlucht dus overleefd zonder echt misselijk te worden en heb dus alles binnen gehouden. Morgen wellicht een ander verhaal, als we airwork gaan doen (stalls, steep turns... = uit de lucht vallen en snel rondjes draaien). Maar dat zien we morgen dan wel!
De instructeur vond alles goed gaan. Airplane handling was good en we hadden een good intro flight. Dus die is in ieder geval in de pocket. Aangezien we zo onwijs vroeg ons bed uit zijn gegaan voel ik me redelijk brak op het moment en ga ik in ieder geval nog even mn bed opzoeken. Ipod op en met muziek in slaap vallen. Is wel een goede optie. Vervolgens is het onmiddelijk doorleren voor morgen. Er moeten nieuwe checklisten worden geleerd en procedures worden gestampt. De lange weg naar piloot is dan eindelijk echt ingeslagen! Nu eerst slapen (erg toepasselijk)! Tot snel!
Ps... er zijn geen foto's, omdat we of geen foto's mogen maken en als daar toevallig een uitzondering op wordt gemaakt, mag je die niet op het internet plaatsen. Dus hier moeten we het mee doen. Kan jullie vertellen dat het er allemaal erg mooi uitziet!
zondag 14 september 2008
Leren, onweer en tuben
Hallo Allemaal,
het wachten zit er bijna op. Mijn crewmaatje Tim en ik hebben te horen gekregen dat we dinsdag kunnen beginnen met vliegen. Aangezien de roosters pas 1 dag van te voren bekend gemaakt worden hebben we nog geen idee hoe laat, maar ik hoop vroeg, aangezien de turbulentie tot een minimum beperkt kan worden. Het is over het algemeen ook lekkerder om 's ochtends te vliegen. Dan hoef je het vliegtuig alleen maar uit te trimmen (krachten van je elevator afhalen (achterste horizontale stuurvlak) zodat je wat betreft neusstand van je vliegtuig je handen van het stuur kan halen) en kun je relaxt doorvliegen. In de middag, als het lekker opgewarmd is, is het veel onrustiger en moet je hard werken om je vliegtuig alleen al rechtuit te laten vliegen. Verder is het wat betreft luchtziekte wel handig als je een beetje vroeg kunt beginnen!
Dit is alleen nog ff afwachten. Verder ben ik op het moment procedures aan het doorlezen en checklisten uit mijn hoofd aan het leren! Dat is het makkelijkste in een vliegtuig en dat doen we dan ook! Lekker chairflyen en kijken waar alle knopjes zitten. Dat is het meeste wat ik tot nu toe gedaan heb. Je mag nog niks aanzetten, omdat je dan de batterij leeg laat lopen en dat is niet zo leuk voor de persoon die daarna de lucht in moet!
Naast het vliegen gebeurt er ook vrij weinig. Afgelopen dagen gegolfd en be
gin de baan hier onderhand een beetje af te breken:D Erg lekker om te merken dat het goed gaat! Dus dat kan alvast niet meer stuk. Een tijdje geleden alweer hebben we met een paar gasten zogenaamd getubed. Dan ga je in een band zitten en drijf je zodoende de rivier af! We hadden extra banden voor een koelbox en een soort van emmer waar droge spullen inmoesten en 
de koelbox zat vanzelfsprekend vol met allemaal lekkers en vooral een hoop water. Verder natuurlijk goed smeren en ik had mn t-shirt op mn hoofd gebonden. Het zag er niet uit, maar ben niet verbrand!
Verder zou je denken dat het hier nooit regent en dat het altijd lekker weer is. Door de warmte komt het wel voor dat er wat overontwikkeling is en dat veroorzaakt vaak mooie stormen. We hebben onderhand 1 redelijke onweersbui meegemaakt en een zandstorm. Die zandstorm leek op tv erger dan hij in werkelijkheid was, maar toch wel grappig om een keer mee te maken.
Uiteindelijk blijven we allemaal toch redelijk druk bezig. Vandaag was het de tweede keer dat we uit konden slapen. De drie nachten daarvoor waren kwart over 6, kwart over 5 en 10 voor 6 dat we naast ons bed stonden. Het onregelmatige van vliegen wordt er dus al vroeg ingeslagen. Maar dinsdag begint het dus echt! Dan komt het eerste echt boeiende berichtje!
het wachten zit er bijna op. Mijn crewmaatje Tim en ik hebben te horen gekregen dat we dinsdag kunnen beginnen met vliegen. Aangezien de roosters pas 1 dag van te voren bekend gemaakt worden hebben we nog geen idee hoe laat, maar ik hoop vroeg, aangezien de turbulentie tot een minimum beperkt kan worden. Het is over het algemeen ook lekkerder om 's ochtends te vliegen. Dan hoef je het vliegtuig alleen maar uit te trimmen (krachten van je elevator afhalen (achterste horizontale stuurvlak) zodat je wat betreft neusstand van je vliegtuig je handen van het stuur kan halen) en kun je relaxt doorvliegen. In de middag, als het lekker opgewarmd is, is het veel onrustiger en moet je hard werken om je vliegtuig alleen al rechtuit te laten vliegen. Verder is het wat betreft luchtziekte wel handig als je een beetje vroeg kunt beginnen!
Dit is alleen nog ff afwachten. Verder ben ik op het moment procedures aan het doorlezen en checklisten uit mijn hoofd aan het leren! Dat is het makkelijkste in een vliegtuig en dat doen we dan ook! Lekker chairflyen en kijken waar alle knopjes zitten. Dat is het meeste wat ik tot nu toe gedaan heb. Je mag nog niks aanzetten, omdat je dan de batterij leeg laat lopen en dat is niet zo leuk voor de persoon die daarna de lucht in moet!
Naast het vliegen gebeurt er ook vrij weinig. Afgelopen dagen gegolfd en be
gin de baan hier onderhand een beetje af te breken:D Erg lekker om te merken dat het goed gaat! Dus dat kan alvast niet meer stuk. Een tijdje geleden alweer hebben we met een paar gasten zogenaamd getubed. Dan ga je in een band zitten en drijf je zodoende de rivier af! We hadden extra banden voor een koelbox en een soort van emmer waar droge spullen inmoesten en 
de koelbox zat vanzelfsprekend vol met allemaal lekkers en vooral een hoop water. Verder natuurlijk goed smeren en ik had mn t-shirt op mn hoofd gebonden. Het zag er niet uit, maar ben niet verbrand!Verder zou je denken dat het hier nooit regent en dat het altijd lekker weer is. Door de warmte komt het wel voor dat er wat overontwikkeling is en dat veroorzaakt vaak mooie stormen. We hebben onderhand 1 redelijke onweersbui meegemaakt en een zandstorm. Die zandstorm leek op tv erger dan hij in werkelijkheid was, maar toch wel grappig om een keer mee te maken.
Uiteindelijk blijven we allemaal toch redelijk druk bezig. Vandaag was het de tweede keer dat we uit konden slapen. De drie nachten daarvoor waren kwart over 6, kwart over 5 en 10 voor 6 dat we naast ons bed stonden. Het onregelmatige van vliegen wordt er dus al vroeg ingeslagen. Maar dinsdag begint het dus echt! Dan komt het eerste echt boeiende berichtje!
woensdag 10 september 2008
Groundschool finished
Hallo allemaal,
de grondschool zit erop! We hebben alle briefings gehad over het vliegen, over het planningssysteem, over papieren, over vluchtvoorbereiden: eigenlijk alles wat we nodig hebben dus. Over het algemeen hebben we niet heel veel geleerd, omdat we thuis natuurlijk al 9 maanden theorie uitgezeten hebben. Je leert er toch wel veel, blijkt!
Verder hebben we bijna alle spullen binnen die we nodig hebben voor het vliegen. We hebben een headset (voor
de communicatie met je instructeur en de toren), een kneeboard (zodat je dingetjes bij kan houden), een POH (pilot operating handbook - staan handige grafiekjes en procedures in geloof ik), allemaal planningsdingetjes (zoals rekenschijven, kaarten etc.) en bovenal ons AOM (aircraft operational manual).
Toen we gingen vragen wanneer we konden vliegen was het zo snel mogelijk. Dit bleek het einde van de week, misschien volgende week. Het laatste wat we gisteren te horen kregen was: als het meezit eind volgende week! Dus er wordt hier gebaald, aangezien we nu al anderhalve week vertraagd zijn. Waar het op neer komt is dus dat ik hier langer zit dan nodig, tenzij we straks 9 keer per week gaan vliegen (wat over het algemeen gebeurt, omdat de KLS Sabena moet betalen wanneer we hier langer dan gepland zitten (of andersom, het komt er gewoon op neer dat je op het laatste moment door de syllabus heen getrokken wordt)). Aan de andere kant betekent het wel dat je op en top voorbereid aan je vluchten kunt beginnen. Dit houdt als het goed is in dat je alles beter oppakt, je instructeur merkt dat je je voorbereid hebt en het is voor jezelf leuker, omdat je al zoveel op je af krijgt en dan toch een beetje begrijpt wat er allemaal gebeurd. Wat dat betreft is het beter dan meteen beginnen.
Je zou met zoveel vrije tijd ook kunnen denken: ROADTRIP!!! Dat is helaas ook niet mogelijk, aangezien er een KANS is dat er een instructeur vrij komt en het dus eventueel zou kunnen dat 1 of 2 crews net ietsje eerder beginnen. Het zou dan lullig zijn als je ziet dat je de volgende dag moet vliegen en je in San Fransisco rondwaggelt! We zitten dus vast aan het zwembad en de hottub, waar we ons AOM gaan leren. Checklisten uit je hoofd leren, procedures en een beetje een idee krijgen hoe de systemen van het vliegtuig werken. Kan handig zijn voor een oral van je instructeur!
Chairflying (kijken waar alles zit)
Verder hebben we gisteravond erg gezellig gebarbequed met praktisch de hele klas. Een groot feest en het was erg gezellig. Vervolgens nog de hottub laten overstromen door er met 20 man in te gaan zitten. Best leuk allemaal nog steeds hier! Alleen het vliegen laat nog steeds een beetje op zich wachten. Dat gebeurt vaker, dus er is nog lang geen paniek. Een vliegberichtje laat helaas nog op zich wachten. Tot snel!
The apron - hier staan alle vliegtuigen
de grondschool zit erop! We hebben alle briefings gehad over het vliegen, over het planningssysteem, over papieren, over vluchtvoorbereiden: eigenlijk alles wat we nodig hebben dus. Over het algemeen hebben we niet heel veel geleerd, omdat we thuis natuurlijk al 9 maanden theorie uitgezeten hebben. Je leert er toch wel veel, blijkt!
Verder hebben we bijna alle spullen binnen die we nodig hebben voor het vliegen. We hebben een headset (voor
de communicatie met je instructeur en de toren), een kneeboard (zodat je dingetjes bij kan houden), een POH (pilot operating handbook - staan handige grafiekjes en procedures in geloof ik), allemaal planningsdingetjes (zoals rekenschijven, kaarten etc.) en bovenal ons AOM (aircraft operational manual).Toen we gingen vragen wanneer we konden vliegen was het zo snel mogelijk. Dit bleek het einde van de week, misschien volgende week. Het laatste wat we gisteren te horen kregen was: als het meezit eind volgende week! Dus er wordt hier gebaald, aangezien we nu al anderhalve week vertraagd zijn. Waar het op neer komt is dus dat ik hier langer zit dan nodig, tenzij we straks 9 keer per week gaan vliegen (wat over het algemeen gebeurt, omdat de KLS Sabena moet betalen wanneer we hier langer dan gepland zitten (of andersom, het komt er gewoon op neer dat je op het laatste moment door de syllabus heen getrokken wordt)). Aan de andere kant betekent het wel dat je op en top voorbereid aan je vluchten kunt beginnen. Dit houdt als het goed is in dat je alles beter oppakt, je instructeur merkt dat je je voorbereid hebt en het is voor jezelf leuker, omdat je al zoveel op je af krijgt en dan toch een beetje begrijpt wat er allemaal gebeurd. Wat dat betreft is het beter dan meteen beginnen.
Je zou met zoveel vrije tijd ook kunnen denken: ROADTRIP!!! Dat is helaas ook niet mogelijk, aangezien er een KANS is dat er een instructeur vrij komt en het dus eventueel zou kunnen dat 1 of 2 crews net ietsje eerder beginnen. Het zou dan lullig zijn als je ziet dat je de volgende dag moet vliegen en je in San Fransisco rondwaggelt! We zitten dus vast aan het zwembad en de hottub, waar we ons AOM gaan leren. Checklisten uit je hoofd leren, procedures en een beetje een idee krijgen hoe de systemen van het vliegtuig werken. Kan handig zijn voor een oral van je instructeur!
Chairflying (kijken waar alles zit)Verder hebben we gisteravond erg gezellig gebarbequed met praktisch de hele klas. Een groot feest en het was erg gezellig. Vervolgens nog de hottub laten overstromen door er met 20 man in te gaan zitten. Best leuk allemaal nog steeds hier! Alleen het vliegen laat nog steeds een beetje op zich wachten. Dat gebeurt vaker, dus er is nog lang geen paniek. Een vliegberichtje laat helaas nog op zich wachten. Tot snel!
The apron - hier staan alle vliegtuigen
zondag 7 september 2008
Een paar dagen op weg!
Hallo allemaal,
we zijn nu al een paar daagjes in the US en het begint onderhand te we
nnen. De jet lag is wel redelijk over (ik word niet meer om 4 uur 's ochtends wakker, we gaan alleen nog lekker vroeg naar bed!) en in de hitte is het over het algemeen goed uit te houden.
De eerste week in Amerika is altijd voor een paar dingen. Ten eerste heb je benodigde dingen voor het vliegen: je moet verschillende formulieren invullen, fingerprints laten zetten voor de authoriteiten, je krijgt verschillende briefings, enerzijds over het leven in Arizona, anderzijds over het vliegen en je moet zorgen dat je je een beetje kan settelen. Dit betekent naast het vakantiegevoel dat we nu nog hebben, dat het redelijk saa
i begint. Het is veel wachten (dit blijft, sommigen zitten van 4 uur 's ochtends op het vliegveld, merken dat hun vliegtuig stuk is en wachten tot 10 uur op een nieuwe kist, horen vervolgens dat deze er niet is en kunnen weer lekker naar huis. Heel frustrerend!). We hebben alle administratieve dingen gehad. Het appartement is geregeld, ik mag hier gaan vliegen (je moet je inschrijven in één of ander Transport Security Adminstration (TSA) systeem en daar heb ik na een hoop moeite toestemming van gekregen om te gaan vliegen) en een echte 'police officer - golden bagde' heeft ons de regeltjes uitgelegd. We waren allemaal onder de 21, dus niet drinken, want dan ga je naar de gevangenis. Niet vechten, want dan ga je naar de gevangenis. Je gaat eigenlijk altijd naar de gevangenis! Dus niks verkeerd doen, dan komt alles goed.
De vliegbriefings zijn zowaar nog saaier. Er vliegen hier bij SATC (Sabena Airline Training Centre) namelijk Duitsers, Belgen, Indiërs en Nederlanders. Vooral de Indiërs zijn een groot probleem: ze weten nog niet zoveel. (Dit is overigens meer dan logisch. Hun opleiding zit anders in elkaar. Zij volgen geen les in India en de grondschool is dus het eerst dat ze krijgen). Oftewel, we kregen alle basics naar ons toegeworpen, terwijl we alles al wisten. Uiteindelijk hebben we er maar wat van gezegd en waren we erg snel klaar!
Dat is het wat betreft school. We staan soms vroeg op om klasgenootjes solo te zien gaan en op te wachten. Er zit hier een hele traditie achter die ik wel zal vertellen als ik zelf solo ga (if the time comes:P). Verder hebben we boodschappen gedaan in Walmarts zo groot als 4 keer de C
1000 of AH bij ons thuis, al 1 keertje gegolfd, we hebben sinds gisteravond internet en we hebben een auto gekocht. Je leert hier snel hoe duur het leven eigenlijk is! Maar goed, moeten we maar aan wennen. De auto is een Olds Aurora. Ik ken het merk zelf ook niet, maar het is niet zo'n grote Amerikaanse slee, hij heeft maar een 3.1L V6 motor (anderen hebben een 6L V8 ofzo), dus rijdt voor Amerikaanse begrippen redelijk zuinig en verder net iets meer luxe dan een normale kar! Gisteren verzekering geregeld en dergelijke en we kunnen er nu dus zelf op uit! Voelt een stuk vrijer.
Hier is alles dus nog wel prima. Soms is het lastig dat je met meerdere in een huisje leeft. De ene is gezond, de ander een snoeper, de ene slaapt laat, de ander vroeg... Al met al een mooie uitdaging. Ze zeggen dat je elkaar op een gegeven moment gaat "haten", maar dat moeten we nog maar afwachten. We gaan vanmiddag tuben met een zootje (in een band met lekkers de rivier afdrijven), dus ben benieuwd. Volgend berichtje komt waarschijnlijk als ik eindelijk de lucht in mag! Daaag!
we zijn nu al een paar daagjes in the US en het begint onderhand te we
nnen. De jet lag is wel redelijk over (ik word niet meer om 4 uur 's ochtends wakker, we gaan alleen nog lekker vroeg naar bed!) en in de hitte is het over het algemeen goed uit te houden.De eerste week in Amerika is altijd voor een paar dingen. Ten eerste heb je benodigde dingen voor het vliegen: je moet verschillende formulieren invullen, fingerprints laten zetten voor de authoriteiten, je krijgt verschillende briefings, enerzijds over het leven in Arizona, anderzijds over het vliegen en je moet zorgen dat je je een beetje kan settelen. Dit betekent naast het vakantiegevoel dat we nu nog hebben, dat het redelijk saa
i begint. Het is veel wachten (dit blijft, sommigen zitten van 4 uur 's ochtends op het vliegveld, merken dat hun vliegtuig stuk is en wachten tot 10 uur op een nieuwe kist, horen vervolgens dat deze er niet is en kunnen weer lekker naar huis. Heel frustrerend!). We hebben alle administratieve dingen gehad. Het appartement is geregeld, ik mag hier gaan vliegen (je moet je inschrijven in één of ander Transport Security Adminstration (TSA) systeem en daar heb ik na een hoop moeite toestemming van gekregen om te gaan vliegen) en een echte 'police officer - golden bagde' heeft ons de regeltjes uitgelegd. We waren allemaal onder de 21, dus niet drinken, want dan ga je naar de gevangenis. Niet vechten, want dan ga je naar de gevangenis. Je gaat eigenlijk altijd naar de gevangenis! Dus niks verkeerd doen, dan komt alles goed.De vliegbriefings zijn zowaar nog saaier. Er vliegen hier bij SATC (Sabena Airline Training Centre) namelijk Duitsers, Belgen, Indiërs en Nederlanders. Vooral de Indiërs zijn een groot probleem: ze weten nog niet zoveel. (Dit is overigens meer dan logisch. Hun opleiding zit anders in elkaar. Zij volgen geen les in India en de grondschool is dus het eerst dat ze krijgen). Oftewel, we kregen alle basics naar ons toegeworpen, terwijl we alles al wisten. Uiteindelijk hebben we er maar wat van gezegd en waren we erg snel klaar!
Dat is het wat betreft school. We staan soms vroeg op om klasgenootjes solo te zien gaan en op te wachten. Er zit hier een hele traditie achter die ik wel zal vertellen als ik zelf solo ga (if the time comes:P). Verder hebben we boodschappen gedaan in Walmarts zo groot als 4 keer de C
1000 of AH bij ons thuis, al 1 keertje gegolfd, we hebben sinds gisteravond internet en we hebben een auto gekocht. Je leert hier snel hoe duur het leven eigenlijk is! Maar goed, moeten we maar aan wennen. De auto is een Olds Aurora. Ik ken het merk zelf ook niet, maar het is niet zo'n grote Amerikaanse slee, hij heeft maar een 3.1L V6 motor (anderen hebben een 6L V8 ofzo), dus rijdt voor Amerikaanse begrippen redelijk zuinig en verder net iets meer luxe dan een normale kar! Gisteren verzekering geregeld en dergelijke en we kunnen er nu dus zelf op uit! Voelt een stuk vrijer.Hier is alles dus nog wel prima. Soms is het lastig dat je met meerdere in een huisje leeft. De ene is gezond, de ander een snoeper, de ene slaapt laat, de ander vroeg... Al met al een mooie uitdaging. Ze zeggen dat je elkaar op een gegeven moment gaat "haten", maar dat moeten we nog maar afwachten. We gaan vanmiddag tuben met een zootje (in een band met lekkers de rivier afdrijven), dus ben benieuwd. Volgend berichtje komt waarschijnlijk als ik eindelijk de lucht in mag! Daaag!
dinsdag 2 september 2008
Amerikaaaaaaaa!!!!
Jaaaaa, het is zover! We zijn eindelijk in Amerika. Om kwart voor 4 ging vanochtend de wekker, voor half 5 zaten we in de auto en om 5 uur precies op Schiphol. Inchecken, wat drinken, afscheid nemen en op weg naar mooie avonturen. Om 8 uur vertrok de A330 van North West Airlines richting Detroit. I
k had een prima plaats met 3 andere klasgenootjes op een rij. Na een uurtje of 8 op Detroit geland en daar 20 formulieren ingevuld, 6 douanes gezien en maar weer de bagage opnieuw ingecheckt! (Is inderdaad overdreven, maar het scheelde niet veel). Onze eerste starbucks gehad op het vliegveld en we konden meteen door naar de gate voor onze vlucht naar Phoenix.
Studeren in de woonkamer
Zwembad view
k had een prima plaats met 3 andere klasgenootjes op een rij. Na een uurtje of 8 op Detroit geland en daar 20 formulieren ingevuld, 6 douanes gezien en maar weer de bagage opnieuw ingecheckt! (Is inderdaad overdreven, maar het scheelde niet veel). Onze eerste starbucks gehad op het vliegveld en we konden meteen door naar de gate voor onze vlucht naar Phoenix.We waren allemaal in de veronderstelling dat het 2 of 3 uur zou duren, maar uiteindelijk werd het een vlucht van nog eens 4,5 uur! In het vliegtuig zat ik alleen en dat gaf de mogelijk tot wat studeren. Verder heel erg leuk gebabbeld met wat Amerikanen. Zijn over het algemeen erg leuke mensen! En toen kwam het moment dat we landden op Sky Harbor: het vliegveld in Phoenix. We vlogen over Falcon Field heen (ons vliegveldje:D). Wat een kick! Vervolgens uitstappen en naar de bagage band waar onze klasgenootjes stonden te wachten. Wat een heerlijk moment. Meteen met Wokkie, Michael, Dickie en Stereo mee teruggereden richting de Sabena Flight School.
Daar was de eerste spanning een feit:P Er zouden 8 man in een appartement komen en 6 dus niet. Met de spanning ook meteen ons eerste geluk. Tim, Sven, Eelco en ik, samen in een heerlijk appartemen
t met goede airco, naast het zwembad en de gym en met inloopkast:D Dus voor de dames thuis: hijs heeeeerlijk:P Foto's komen nog! Ingecheckt, spullen uitgepakt en meteen lekker een duik in het zwembad genomen. Hottub is warm! Zwembad ook, maar toch lekker koel vergeleken met de rest. Prima plek, al met al. Alleen tv en internet is nog niet geregeld. Zit in een ander huisje dit nu ook te typen!
Daar was de eerste spanning een feit:P Er zouden 8 man in een appartement komen en 6 dus niet. Met de spanning ook meteen ons eerste geluk. Tim, Sven, Eelco en ik, samen in een heerlijk appartemen
t met goede airco, naast het zwembad en de gym en met inloopkast:D Dus voor de dames thuis: hijs heeeeerlijk:P Foto's komen nog! Ingecheckt, spullen uitgepakt en meteen lekker een duik in het zwembad genomen. Hottub is warm! Zwembad ook, maar toch lekker koel vergeleken met de rest. Prima plek, al met al. Alleen tv en internet is nog niet geregeld. Zit in een ander huisje dit nu ook te typen!
Maar goed, eerste indruk is naast warm, ook erg lekker! Een heerlijk appartement, mooie bergen in de omgeving, leuke mensen die ik eindelijk weer eens zie en prima mensen in mn huisje. Ik vind het alleen nog erg moeilijk voorstellen dat ik straks zelf ga vliegen. Maar dat moet dan maar vanzelf gaan:) We gaan nu traditioneel uit eten (het is onderhand 3 uur s nachts in Nederland, begin dus al af te takelen) en een volgend bericht laat dus nog even op zich wachten. Tot snel, wanneer er weer echt wat te melden valt!
Studeren in de woonkamer
Zwembad view
Abonneren op:
Posts (Atom)