The Archer Army!

D32 was gehaald, dus op naar D33. Simpel navigatievluchtje. Ik had naar het Noorden gepland: Pason, een ongecontroleerd veld dat midden in de bergen ligt. Navigeren is lastig in de bergen omdat alles op elkaar lijkt, maar uiteindelijk was het een succesvol vluchtje! Erg gaaf in de bergen. Maar goed, D33 was niet zo interessant want er stonden 2 mooie solo's voor de deur. Eerst S34, dacht ik. Die had ik afgelopen zaterdag moeten vliegen, maar omdat één instructeur weer niet op tijd kon zijn, werd mijn vliegtuig ingepakt door andere vluchten. 6 uur werk voor nada, niks! Erg frustrerend. S34 heb ik dan ook vandaag gevlogen. Ik ben naar een nieuw veld gegaan, Ryan. Dat ligt ver in het Zuiden en was wel weer een beetje spannend. Maar ach, gewoon aangegeven dat ik onbekend was en de toren leidde me zo richting het veld! Was een erg leuk vluchtje en tevens ook mij laatste solo, aangezien ik zondag, gister dus, al mijn S35 had gevlogen.

S35, daar gaat dit blogbericht voornamelijk over. S35 is een 4 uurs solo en het is eigenlijk traditie om tijdens die vlucht naar Lake Havasu City te gaan. Als je mazzel hebt, kun je je S35 op zondag vliegen, en als je dan echt veel mazzel hebt mag je het vliegtuig ook voor de hele dag houden! Wij dus! Een out of sequence aangevraagd bij de Training Manager, gevraagd of we de kist mochten meenamen aan de training manager en aan dispatch en of we were! Het was wel weer vroeg, half 5 het bedje uit, net als vandaag trouwens, maar je krijgt er een hoop moois voor terug! De foto die hier bij zit is er een van mijn planningen van S34 en S35. Dat duurt eeuwen voordat je die af hebt, dus ik ben druk bezig geweest van het weekend!

Maar goed, weg waren we. We, want ik ging ook nog eens met 3 andere klasgenootjes. De weg naar Lake Havasu is soms mooi met meren en bergen, maar over het algemeen redelijk saai, omdat je lange legs vliegt. Een beetje voor je uit staren en met het vliegtuig spelen. Vliegen ging erg goed! Dus we kwamen prima aan bij Havasu, daar laag over het meer gevlogen en vervolgens van het water weggedraaid om mijn approach te vliegen. Was erg mooi!
Het mooie van Lake Havasu is, is dat je daar als een koning behandeld wordt. Het is heel bizar. Je landt daar en je wordt opgepikt door 3 golfkarretjes waarvan je er eentje moet volgen. Wij volgen allemaal het karretje van Havasu Air Center, aangezien dat het meest luxe is! Je stapt uit en vragen meteen of je wat nodig hebt, wat je plannen zijn, dat je gratis drinken mag pakken, gratis koekjes, dat ze lounges hebben om lekker te zitten, een film te kijken, te briefen, alles wat je je maar kan voorstellen. En dat allemaal alleen maar omdat je daar komt tanken. Maar goed, wij daar aangekomen en we konden zelfs gratis een auto mee krijgen. En niet een kleine ofzo. Een mooie dodge huppelepup. Ik en auto's... Maar natuurlijk allemaal in gereden en even de buurt verkend. Snel wat gegeten bij de Red Robin, waar we op Havasu kortingsbonnen voor hadden gekregen. Was niet echt superlekker, maar ach, eten is eten. Dat is het enige waar ik me echt aan heb moeten aanpassen: eten.

Maar goed, voordat we afdwalen, na het eten zijn we teruggereden naar het vliegveld. De mensen daar hadden namelijk verteld dat de US Army langs zou komen om te tanken. En ja hoor, 3 blackhawks en 5 apaches! Niet verkeerd! Veel met die mannen staan praten. Sommige hadden 15 maanden in Irak gezeten, of een jaar in Afghanistan. Echt bizar! Maar de helicopters waren wel erg mooi.
Heel gaaf in ieder geval! Wij stonden te kijken toen ze alle 8 in formatie wegvlogen. Jammer dat wij niet mee mochten en er zelf in konden vliegen, maar ja he, we hoeven dan ook niet naar Irak. Wij houden het dan maar bij onze Archers. Vliegen de apaches en de blackhawks weg, zegt de eigenaar, kunnen we wat foto's maken van jullie bij de Archers voor in het reclameboekje van Havasu Air Center. Prima natuurlijk, maar maak ze dan van Apaches... Rare vogel.

We zaten alweer te dollen met elkaar. "Het is oorlog, Amerika stuurt 5 Apaches, 3 blackhawks en Nederlands stuurt.... 4 Archers." The Archer Army, zoals iemand ons daar noemde. Heel vet! Maar goed, wij op de foto, allemaal prima en moest er natuurlijk ook nog teruggevlogen worden. Dus de kisten werden naar buiten gesleept (stonden in hun eigen hangaar) en, nadat we een flight plan gefiled hadden, konden we preflighten om weer lekker terug te vliegen.

Eerst nog 2 keer geland op Havasu en toen naar mijn Alternate gevlogen om daar 1 landing te maken. Vervolgens nog anderhalf uur teruggevlogen en landde ik uiteindelijk weer terug op falcon om kwart voor 5! Wat een dag. Toch een mooie afsluiter van de solo's! Echt een onwijs gave dag en zo is het maar weer duidelijk geworden dat ik op de goede opleiding zit! Leuk om te weten!
Morgen komt mama en gaan we leuke dingen doen. Er moet alleen ook geleerd worden, want volgende week ga op de Arrow vliegen, een nieuwe, moeilijkere kist! Maar eerst nog even nagenieten! Tot snel!