D26 en de solo's

Hallo allemaal,

het laatste berichtje was weer een tijdje geleden, dus je zou denken, die Gijs heeft weer een hoop te vertellen. Valt vies tegen moet ik zeggen, maar laten we bij het begin beginnen. Na lichtelijk uit mijn roes (die door het halen van mijn D24 was ontstaan) herrezen te zijn moesten we ons opmaken voor de spannende volgende vlucht. D26! Jawel jawel, dat was grote paniek, want menig voorganger was tijdens deze vlucht hard op zijn plaat gegaan en je moet daar niet naar kijken, maar dat gevoel speelt toch altijd mee. S25 was een simpele solo waar je niet veel nieuws hoeft te doen. Alleen diversions zijn nieuw, dus daar heb ik er dan ook maar een zootje van gedaan!

Op naar mijn D26 dus. Nadat ik 3 pogingen had gedaan mijn instructeur te bellen, besloot ik daarna maar zelf een planning te maken. Richting Buckeye, een ongecontrolleerd veld, zon 50NM (iets meer dan 90km) ten Westen van ons veld Falcon Field. Je kan alleen niet in een rechte lijn vliegen, want dan vlieg je door allemaal luchtruim heen waar je niet in mag komen. Uiteindelijk was het dus ook een vlucht van 90NM ofzo. Maar goed, voorbereidingen waren gedaan, was op tijd klaar en de instructeur vond de planning er goed uitzien. Op de lucht in dus. De eerste paar legs gingen erg goed en dacht dat de hele vlucht wel gebakken zou zitten. Totdat ik een punt niet kon vinden en vervolgens mijn volgende punt ook de verkeerde referentie nam en dus uiteindelijk 10 minuten heb lopen rondcirkelen, verdwaald en wel!

Op zo'n moment is er paniek en staat er in je AOM dat je terug moet naar het laatste bekende punt als je echt niet weet hoe of wat. Mijn laatste punt was zon 20NM terug, dus dat werd hem niet. Je kunt wel radiobakens indraaien en dan 2 radialen van 2 bakens nemen, die kruizen elkaar namelijk op een punt waar je zit. Dus ik wist op de kaart waar ik zat... Maar, als het allemaal zo makkelijk zou gaan was het natuurlijk niet moeilijk. Want je zit in een vliegtuig en dan denk je op de één of andere manier niet helemaal helder. Ik wist waar ik was, maar kon het niet met plaatsen op de kaart verifiëren. Dus ging ik weer twijfelen. Nou, na een minuut of 10 werd ik gered door mijn instructeur (gered, of 'afgemaakt'... voor het verhaal maak ik er maar even gered van) en we vlogen terug naar het punt dat ik eerst gemist had. Vervolgens de goeie heading gestuurd en ja hoor, je ziet het in 1 keer liggen. Ik zat heel erg in de buurt de hele tijd, maar toch zie je het allemaal niet vanuit de lucht. Misschien moeten ze in de lucht ook verkeersborden maken. Zou een hoop schelen!

Oftewel, teruggevlogen, liep een beetje achter de feiten aan, dus geland en wel wist ik zeker dat ik mijn endorsement niet zou krijgen. WRONG! Weet niet precies wat er allemaal gebeurde, maar kreeg mijn endorsement en mocht dus lekker zelf rond gaan boren! Dat ben ik nu aan het doen. Heb mijn S27, S28 en S29 ook al gevlogen. Dit zijn solo's waar je op moet navigeren. Dit gaat natuurlijk prima! Ik heb rondjes om Phoenix gevlogen, ben mijlen naar het zuiden gevlogen om daar op wat veldjes te landen... Dus heb mijn tijd wel goed besteed. Erg raar dat je een planning maakt in je eentje, in je eentje in een kist gaat zitten, een rondje om Phoenix heen vliegt, op 3 verschillende velden land en dan precies op tijd weer "thuis" op de grond staat. Valt allemaal toch maar weer mee!

Naast vliegen gebeurt er vrij weinig. Voor die navigatievluchtjes moet je namelijk plannen. Het komt hierop neer. Je komt thuis van vliegen en je begint met plannen. Je doet misschien wat boodschappen en gaat uit eten/eet thuis. Vervolgens ga je weer plannen en om 10 uur ben je blij dat je naar bed kan. De volgende dag sta je weer vroeg op om verder te plannen en dan kun je naar school om verder te plannen. Als je planning dan eindelijk af is en je alles klaar hebt kun je voor 2 of 3 uur gaan vliegen. Kom je terug moet je alle administratie van je vlucht doen en kun je gaar lekker naar je appartementje terug, waar je weer kan beginnen met de planning voor MORREGUH! Dus ja, das wel zwaar en was afgelopen weekend ook helemaal klaar met vliegen.

Nu moet ik mijn S30 vliegen, 3 uur solo en dat is geen navigatievlucht. Dus niet zo heel veel plannen. Het vervelende alleen is dat ik gisteren van het rooster gekickt werd om een andere kist kapot was. Vervolgens wordt zonder teveel woorden belooft dat je er de volgende dag om kwart voor 7 op staat, sta je er om kwart over 10 op.... nou ala, geen probleem. Maar 's avonds ben je er doodleuk gewoon weer afgehaald. Vandaag was er alleen een kist waar niemand op ingepland was omdat die bij maintenance stond, dus als je vroeg naar school ging had je misschien kans. Dus ik met mn gemotiveerde hoofd om kwart voor 6 op school. Het enige wat dat me opgeleverd heeft is een argument dat ik gedreven ben om te vliegen en het feit dat ik tot 2 uur naast mijn telefoon moet leven, omdat er een kansje van een procent of 5 is dat ik nog kan vliegen. Zou mij 2 dagen schelen, dus ik hoop het nog wel! Daarentegen begin ik ook wel een beetje dizzy te worden van het vroeg opstaan... Je begint jezelf al gauw af te vragen of het allemaal slim is!

Gisteren dan wel weer gegolfd op een prachtige baan. Het gaat niet allemaal gelikt, maar hoe kan dat ook anders. De tweede 9 ging redelijk goed, omdat ik doorhad dat ik gewoon lekker ontspannen moest slaan in plaats van die bal maar elke keer naar de vlag te werken! Was in ieder geval erg lekker en erg gezellig. Nu ga ik maar even leren en fruit voor mezelf snijden. D32 is een check en die komt eraan! Leren dus en hopelijk kom ik daar doorheen. Dat zal mijn volgende berichtje wel zijn. Tot dan!

Liefs Gijs