Tijden van rennen en tijden van stilstaan

Toen ik 3 jaar geleden aan een golfvriend en captain vertelde dat ik piloot wilde worden werd hij erg enthousiast. Daarnaast sprak hij alleen wel de gevleugelde worden... "De luchtvaart is heel speciaal. Soms gaat het hard, soms doe je niks. De luchtvaart bestaat uit tijden van rennen en tijden van stilstaan." Laat dat nu bij mij even het geval zijn!

Het vorige bericht was ik enthousiast aan het vertellen dat ik die avond mijn nachtsolo had, tegelijk met Tim, Dom en Becker. Tim en ik hadden ons beide lekker lopen maken en weg waren we. Tim ging take-off voor mij. De take-off verliep prima, totdat ik zo'n 300 voet boven de grond zat. Weg was mn vacuumsysteem. Je instrumenten blijven werken, want het vacuumsysteem drijft je attitude gyro aan en als die gyro eenmaal draait dan stopt dat dus natuurlijk niet meteen. Je ziet het alleen wel aan je vacuum metertje, die ineens niets meer aanwijst. "Die hebben we niet nodig! We gaan door!", opperde ik hoopvol. "Technically, we do for IFR and night flights...", antwoorde Hodges, mijn instructeur. "Falcon Tower, our vacuumsystem just quit, we need to get back. No hurry, everything is still working fine." En terug gingen we weer. Op de grond nog even gevraagd naar een andere kist, maar dat ging niet door en maintenance had er minstens nog een paar uur voor nodig. Aangezien de kist toch maintenance in moest, was het einde verhaal voor mij. Dom, Tim en Becker hebben lekker hun solo kunnen vliegen gelukkig, dus die hebben in ieder geval een mooie avond gehad.

Balend thuis, maar ja, jammer dan. Je kunt niet alles hebben. Morgen beter! Dus ik zat te wachten gisteren voordat ik naar school kon, totdat ik zag dat mijn kist gesquawked werd (malfunction reported). Dat was 4,5 uur voor mijn vlucht, geen probleem dus, want hij zou in 3 uur weer klaar zijn... Maar ja, de wereld is de wereld niet als er geen rare dingen gebeuren. Toen ik op school kwam was er namelijk nog niet eens naar gekeken. Maar goed, ik was redelijk vroeg op school, dus we hadden tijd om te wachten. Mijn instructeur zat er onderhand al 4,5 uur.

Aangezien Tim en ik samen wilde navigeren heeft Tim vluchten voor mij opgeofferd. Zo vloog ik afgelopen zondag een vlucht, terwijl Tim die dag niet kon vliegen. Spencer, de instructeur van Tim, stelde dat gister weer voor. Ik kon op Tim zijn kist mijn solo vliegen als ik dat zou willen, zodat Tim en ik een beetje gelijk bleven. Ik zou op die manier alleen niet Tim zijn kist inpakken, maar ook die van Eelco. Volgens mij moet het allemaal niet te ver gaan om te kunnen navigeren en er moeten er niet teveel de dupe van worden, dus we besloten dat niet te doen.

Zo'n half uur na mijn geplande take-off tijd ging meneer Hodges nog 1 keer kijken en nog steeds was er niet naar de kist gekeken. Die arme man had al tijden zitten wachten en er was weinig hoop op zonnenschijn, dus we besloten de vluchten opnieuw te cancellen. BALEN! Een kwartier later komt een maintenance mannetje boven met het verhaal dat er in principe niets aan de hand is. Het knopje van de klok was kapot. Hij stond 5 minuten voor!!!! VRESELIJK! En de rpm fluctueerde een beetje en daarvoor waren al 2 vluchten voor mij gecancelled. De maintenance man wilde hem meteen aftekenen zodat ik nog kon vliegen. TOP! Dus ik ren naar de instructor's lounge: meneer Hodges was al naar huis. Wat een timing! Zijn nummer gevraagd, wie weet wilde die nog terug komen. Maar helaas, na 5 keer proberen nog steeds geen contact, dus er zat niks anders op. Dubbel balen! Voor niks gecancelled!!!

Het werd vervolgens nog mooier. Eelco, die de voornaamste rede was dat ik niet mijn solo op Tim zijn kist vloog, nam uiteindelijk de kist mee waar ik op stond met het kapotte klokknopje! Hij vloog prima en ik had dus gewoon m'n solo kunnen vliegen. Drie dubbel balen.

Dan vandaag! Ik had ten eerste al een mailtje moeten sturen om me op het rooster te kunnen krijgen, aangezien de 6 instructeurs waar ik mee vlieg de laatste tijd of al met hun eigen studenten vlogen en vol zaten of er simpelweg niet waren. Als je dan een mailtje stuurt blijkt het toch mogelijk te zijn om te vliegen. Met meneer Henley dit keer. "LEUK!" Dacht ik, meneer Henley, nog nooit mee gevlogen. Jammer dat ik mijn solo niet kan vliegen, maar niet teveel vragen, D14 out of sequence is ook prachtig... Alle kisten weer uit maintenance! Het zag er goed uit! Totdat iemand uit 7-5 terugkwam, de directional gyro van een kist niet helemaal goed werkte en de D46 check die na hem stond vervolgens op mijn kist werd gezet! KAAAAAK!

Vervolgens geprobeerd om later op een andere kist te kunnen vliegen, maar meneer Henley trok dat niet meer met zijn Time and Duty. Andere instructeurs waren er niet! Ging dus vandaag weer niet door. Aan de ene kant baal ik ervan als een stekker en aan de andere kant is het toch wel weer komisch. We maken ons allemaal best druk hierom en ik schrijf dit verhaal vooral dat ik dit over 10 jaar, 16 januari 2019, nog eens door kan lezen en dan lach ik me er waarschijnlijk helemaal kapot om!

De D46 was van Rufus. Klasgenootje en een echte Classic. Hij had wat problemen bij zijn 46 en het kwam zelfs zover dat hij zijn check vandaag moest halen, anders ging die exit. Daarom ben ik ook niet gaan zeuren bij Dispatch, omdat Rufus een goeie kist nodig had en niet veel langer moest wachten. Hij had nu zijn nagels al opgegeten, anders had hij geen vingers meer over. Hoor nu het heugelijke feit dat Rufus onder deze intense druk zijn D46 gehaald heeft en dat hij dus gewoon door mag met de opleiding! Heel goed! Heeft het cancellen wel zin gehad!

Navigeren met Tim hebben we maar afgeblazen. Hij gaat met Botkop, die vorige week nog 6 vluchten achter lag en nu na vandaag 2 vluchten voorloopt. Je moet een beetje mazzel hebben... Ik ga nu met Bertje vliegen. Althans, dat hopen we. Je weet nooit hoe het allemaal zou lopen. Zo zie je ook maar weer, data die je in je hoofd hebt zijn allemaal vaag! Doe mijn best in ieder geval om het hier zo lang mogelijk vol te houden! Tot over een tijd!:P

Groetjes van een even gefrustreerde Gijs